بخشهای لالهٔ گوش انسان
1 صدفک
2 پیچه
3 درونپیچه
4 زبانهٔ کوچک
5 زبانهٔ بزرگ
6 نرمهٔ گوش
7 گودی سهگوش
8 ناو گوش
بخش بیرونی و قابل رویت گوش یا دستگاه شنوایی در بسیاری از حیوانات یک ضمیمه طاقمانند به نام لاله گوش است. لاله گوش پردهای از پوست و غضروف در آستانهٔ سوراخ بیرونی مجرای گوش خارجی است. لاله گوش به وسیله عضلات و رباطهایی به استخوان گیجگاهی چسبیدهاست لاله گوش توسط پوست پوشیده شدهاست. دنباله این پوست مجرا و سطح خارجی پرده گوش را میپوشاند. لاله گوش دارای دو سطح (داخلی و خارجی) و یک کنار محیطی میباشد. ماهیچههای لاله گوش عبارتند از ماهیچههای گوش قدامی، خلفی و فوقانی. ماهیچههای گوش قدامی و فوقانی از نیام کلاهخودی (galea aponeurotica) و ماهیچه گوش خلفی از زائده کی (ماستوئید) شروع شده و همگی به لاله گوش ختم میشود.این عضو در برخی جانداران مانند انسان ثابت است اما در بیشتر حیوانات، توانایی حرکت و چرخش دارد. لاله گوش دارای یک اسکلت غضروفی لیفی است و برای جمع کردن و هدایت امواج صوتی و تشخیص جهت صدا بکار میرود. در انسان لاله گوش بیحرکت است ولی تا اندازهای جهت صوت را میتواند تشخیص دهد. در حیواناتی که لاله گوش وسیع تری دارند، امواج بیشتری دریافت میشود. لاله گوش امواج صوتی را به داخل سوراخ شنوایی خارجی متمرکز میکند. در بعضی از حیوانات، گوشها میتوانند مانند آنتنهای رادار برای جست و جوی اصوات حرکت کنند.
ادامه مطلب
درباره این سایت